zondag 18 juli 2010

Genealogische krenten in de genealogische pap

Mijn opa en oma van moeders kant heb ik nooit gekend. Sterker nog, tot zo'n 10 jaar geleden kende ik aan die kant van de familie alleen één oom, een oudere broer van mijn moeder die in de jaren 50 naar Australië is verhuisd met vrouw en kind. Pas in ruwweg de afgelopen 10 jaar is daar een klein beetje verandering in gekomen, en ken ik nog twee zussen van mijn moeder.

Juist dan is het leuk om bij genealogisch onderzoek de spreekwoordelijke krenten in de pap te vinden. En het wordt nog specialer wanneer die krenten jou vinden.

Twee weken terug valt er een e-mail in de mailbox, van iemand die net als ik zoekt naar de voorouders van de uit Emden afkomstige Georg Tapernon. En die iemand, Jacob geheten, is de zoon van de zus van mijn oma. Mijn 'neef 1-maal verwijderd', als ik TNG mag geloven. En mijn eenmaal verwijderde neef blijkt in het bezit van foto's en verhalen, ook over mijn opa en oma (zijn oom en tante) en zelfs foto's van mijn overgrootouders Leendert Schuil en Doetje Nauta.


Leendert Schuil


Doetje Nauta

Toen hij van mij hoorde dat ik eigenlijk maar heel weinig over de familie weet en ook maar een paar foto's heb, gaf hij direct als antwoord bij zijn moeder, mijn oudtante dus, te gaan vragen of zij nog foto's heeft. De zus van mijn oma blijkt dus gewoon nog in leven te zijn!

Toen ik ruim 10 jaar geleden door Yvette aan het stambomen werd gezet, was één van de eerste die ik leerde 'probeer zoveel mogelijk bij nog in leven zijnde familie te weten te komen'. Het heeft ruim 10 jaar gekost, maar hopelijk zit dat er nu dan toch aan te komen!

3 opmerkingen:

  1. Volgens mij zijn dit de krenten die het stamboomonderzoek zo leuk maken! Bedankt voor het delen van je verhaal.

    Mijn eigen familie kent erg weinig vertakkingen in de stamboom, zo weinig dat ik haast begon te geloven dat ik alle levende mensen met mijn achternaam wel kende. Tot een paar maanden geleden, toen ik in contact kwam met een verre neef. Hij is de laatst levende en jongste van een tak waarvan ik het bestaan wel wist, maar geen connecties naar het heden had gevonden. Vooral de foto's en verhalen zijn erg leuk om te krijgen en te horen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie foto's! Ik hoop dat je nog veel meer te weten komt. Ook weer een mooi bewijs hoeveel zin het heeft om je stamboomgegevens online te zetten. Ik krijg wel eens vragen of ik het niet jammer vind dat iedereen er dan zo maar 'vandoor kan gaan' met mijn onderzoek, maar ik merk ook juist dat je daardoor contact krijgt met verre en minder verre familieleden die je soms echt verder kunnen helpen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank beiden voor jullie reactie :)

    De nieuwe foto's en verhalen zijn echt een aanwinst. Eén van de verhalen ging over hoe mijn opa, toen hij een bedrag in de staatsloterij had gewonnen, de hierboven genoemde Jacob speelgoed liet uitzoeken, een trein met opwindsleuteltje.

    Ik hoop dus van harte dat mijn oudtante over nog meer mooie foto's blijkt te beschikken!

    BeantwoordenVerwijderen